Roszczenie o uzyskanie odszkodowania za nieruchomości przeznaczone na cele inwestycyjne ma charakter cywilnoprawny - orzekł WSA w Olsztynie (postanowienie WSA w Olsztynie z 7 czerwca 2013 r., sygn. akt II SAB/Ol 45/13, nieprawomocne)

Burmistrz zwrócił się do właścicieli nieruchomości z propozycją podjęcia uzgodnień w sprawie przekazania na rzecz gminy prawa własności części nieruchomości stanowiącej ich własność, w związku z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tej części nieruchomości pod drogę. W odpowiedzi na tę propozycję jeden z właścicieli oświadczył, że wyraża zgodę na odpłatne przekazanie części nieruchomości lub zamianę na inną działkę.

W związku z brakiem podjęcia przez burmistrza dalszych działań zmierzających do przejęcia nieruchomości, właściciel nieruchomości złożył zażalenie na bezczynność organu.

WSA podkreślił, że w sytuacji opisanej w powołanym przepisie gmina ma obowiązek realizować roszczenie wskazane przez uprawnionego. Jeżeli wybierze on odszkodowanie, to może wnosić o nie w granicach rzeczywiście poniesionej szkody, natomiast w przypadku wyboru wykupu nieruchomości w całości lub w części - po stronie gminy powstaje obowiązek wykupu. Oba rodzaje roszczeń mają charakter cywilnoprawny i realizuje się je w drodze umowy, przy czym przeniesienie własności nieruchomości (lub jej części) wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Również zaoferowanie przez gminę nieruchomości zamiennej, następuje na podstawie przepisów prawa cywilnego tj. na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

WSA zwrócił uwagę, iż organ administracji publicznej w przypadku roszczeń z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie wydaje aktów, ani nie podejmuje czynności opisanych w art. 3 § 2 pkt 1 – 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012r, poz. 270), a to oznacza, że wniesiona skarga na bezczynność burmistrza jest niedopuszczalna. Zatem realizacji roszczeń skarżący dochodzić może przed sądem powszechnym – podkreślił WSA.